این شهر کوچک سنتی در جریان مبارزه با ارتجاع مذهبی حاکم یکی از شهرهای فعال بوده و شهیدان ارجمندی را تقدیم مردم ایران کرده است. به طوري كه بعد از 30خرداد1360 زندان دادسرای ضدانقلاب بهبهان پر از مجاهدین دستگیر شده گردید. براساس گزارشهای رسیده از مجاهدین از بند رسته شکنجه اسیران به شدت رایج بوده است و دستگاه اعدام آخوندها با شقاوت تمام مشغول به اجرای احکام اعدام بوده اند. اما با وجود این مجاهدین اسیر نوروز را جشن گرفته و مراسم سرود خوانی و جشن را برگزار می کرده اند. از جمله شهیدان قهرمانی که در این دوران به شهادت رسید مجاهد شهید نعمت‌الله خرمدل(متولد برازجان) بود از مسئولین سازمان در بهبهان بود. این مجاهد قهرمان در زیر شکنجه دژخیمان یکی از حماسی ترین مقاومتها را به منصه ظهور رساند و نام خود را به عنوان مجاهدی رزمنده و پایدار ثبت همیشه تاریخ کرد. دربارة شکنجه های سبعانه مزدوران نسبت به این مجاهد دلیر گزارشهای متعددی وجود دارد.
از جمله در آنها می خوانیم که او تنها در یک نوبت بیش از 700ضربه شلاق را تحمل کرد و در پاسخ جلادان گفت: "من همه چیز را می‌دانم ولی هیچ چیز به شما نخواهم گفت." در گزارشی آمده است که او براثر شکنجه‌های وحشیانه چندین بار تا سرحد مرگ پیش رفت. سرانجام در یکی از شب‌های دیماه سال60 نعمت دلیر با فریاد "زنده باد مجاهدین"، "الله‌اکبر"، "مرگ بر خمینی، درود بر رجوی" سکوت زندان را شکست و زندانیان دریافتند که مجاهد شهید نعمت‌الله خرمدل را برای اجرای حکم تیرباران به خارج از شهر می‌برند. نعمت علاوه بر صلابت در برابر دشمن ضدبشری دارای عواطفی بسیار عمیق نسبت مجاهدین و دوستان خلق بود. از او شعری باقی مانده است که در بخشی از آن می خوانیم:
ای کاسبرگ‌های سبز دشت‌های فردا
که گلبرگ‌های خود را رنگین و شاداب و آزادانه
در آفتاب خواهید گسترد
ترانة واپسین
و خون ما
ریشه‌های شما را نثار باد.
بنا به گزارشهای رسیده پاسداران جنایتکار اعدام شدگان مجاهد خلق را در روستایی به نام قدمگاه امام رضا دفن کرده اند. قدمگاه در ده کیلومتری شمال بهبهان در ساحل رود تاب (مارون) قرار دارد. بنا به اعتقاد عامه مردم این محل، محل اقامه نماز امام رضا هنگام عبور از ارجان به سمت خراسان بوده است. مزدوران تعدادی از شهیدان قتل عام سال67 را در اینجا دفن کرده اند. البته گورها هیچ کدام تاریخ ندارند. در حالی كه مزار شهیدان سالهای قبل هریک مشخصه هایی داشته اند.
تعدادی از سنگ قبرها را نيز بتون ریزی کرده اند و نام آنها مشخص نیست. این مزارها بعد از سالها کشف و تعدادی از صاحبانش شناخته شدند. پاسداران و عوامل حکومت آخوندی اجازه رسیدگی به مزارها را نداده اند.
در یک گزارش آمده است که یکبار مأموران خمینی براثر اصرار و فشار خانواده ها لیستی از اسامی اعدام شدگان را برای گروهی از آنها ارائه کرده اند. خانواده ها به اعتراض برخاسته اند و در نتیجه با پاسداران درگیر می شوند. در روزهای بعد از این درگیری پاسداران 25نفر از آنان را دستگیر می کنند. در جريان قتل عام بيرحمانة سال1367 نيز تعدادي از زندانيان و اسيران مجاهد خلق سر به دار شدند.
مریم رجوی: رویکرد با این نسل‌کشی، و جنایت علیه بشریت، آزمایش وفاداری جامعه بین‌المللی، به ارزش‌های حقوق‌بشری است. چنان‌که مسعود سالها پیش گفته است محاکمه و مجازات عاملان و آمران قتل‌عام، حق مردم ایران، حق جامعه بشری و حق مجاهدین و خلق آن‌هاست.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
https://t.me/shahidanAzadai96
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر