در یکی از دست‌نوشته‌هایش می‌نویسد: «برای مجاهد بودن باید که فدا کرد. برای دست‌یافتن به گوهر یگانگی بایستی از کورهٌ گدازان ابتلائات و شبهای قدر گذر کرد. خدایا کمکم کن تا یکی از سربازان شایستهٌ مسعود و مریم باشم. کمکم کن و قدمهایم را ثابت و استوار نگه‌دار…».
او در آستانهٌ عملیات فروغ جاویدان وارد یکانهای رزمی شد. فرماندهی یک دستهٌ رزمی را به‌عهده گرفت. از حماسه‌آفرینان نبردهای اطراف شهر اسلام‌آباد بود. او در نبردهای سنگین برای فتح پادگان موسوم به سلمان فارسی، پس از شهادت یکی از همرزمانش، همزمان فرماندهی دو دستهٌ رزمی را برعهده گرفت و در تپه‌های اسلام‌آباد در دفع تهاجم مزدوران و پاکسازی آنها تا آخرین نفس جنگید و سرانجام خون پاکش را فدیهٌ رهایی خلق در زنجیرش کرد و به کهکشان جاودانه‌فروغها پیوست.
او در آستانهٌ عملیات فروغ جاویدان وارد یکانهای رزمی شد. فرماندهی یک دستهٌ رزمی را به‌عهده گرفت. از حماسه‌آفرینان نبردهای اطراف شهر اسلام‌آباد بود. او در نبردهای سنگین برای فتح پادگان موسوم به سلمان فارسی، پس از شهادت یکی از همرزمانش، همزمان فرماندهی دو دستهٌ رزمی را برعهده گرفت و در تپه‌های اسلام‌آباد در دفع تهاجم مزدوران و پاکسازی آنها تا آخرین نفس جنگید و سرانجام خون پاکش را فدیهٌ رهایی خلق در زنجیرش کرد و به کهکشان جاودانه‌فروغها پیوست.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
https://t.me/shahidanAzadai96
